Wprowadzenie

Pierwsze zadanie za tobą. Dobrze Ci idzie. Musimy jednak wrócić do tego, o czym poprzednio rozmawialiśmy. Według różnych źródeł informacji, podaje się, że na dnie Bałtyku może zalegać ponad 50 tysięcy ton broni chemicznej! Jeśli byśmy to przełożyli na znane nam elementy, to moglibyśmy powiedzieć, że to tyle co 10 tysięcy słoni, albo 3 tysiące autobusów, albo nawet 400 płetwali błękitnych, które są największymi znanymi zwierzętami na Ziemi. Sporo, prawda?

Nie jestem aż tak obeznany w chemii jak Tola, ale chcę Ci opowiedzieć o pewnych substancjach, które są najbardziej niebezpieczne wśród składu zatopionych broni. Może się pojawić kilka trudniejszych nazw, ale wszystko postaram się prosto wyjaśnić.

Zacznijmy od związku, którego pełna nazwa brzmi difenylochloroarsyna. Łatwiej odnosić się do niego przy pomocy niemieckiego oznaczenia wojskowego – Clark I. Ten związek stosowany był w trakcie I WŚ, jako środek silnie toksyczny, drażniący drogi oddechowe oraz błony śluzowe oczu. Drugi związek, o którym warto wspomnieć, to adamsyt, stosowany jako gaz łzawiący. Jego działanie jest bardzo podobne do tego, co reprezentuje sobą Clark I.

Nieco inaczej działa mieszanka trzech związków chemicznych, które łączą się w luizyt, tzw. Rosę Śmierci. Ten środek trujący przenika przez tkaninę, gumę czy skórę powodując duże oparzenia i zatrucia. I tu przechodzimy do chyba najniebezpieczniejszego bojowego środka trującego, który ukryty jest na dnie Bałtyku, a który działa podobnie jak luizyt. Mowa tu o czymś, co określa się gazem musztardowym, a oficjalnie przyjmuje nazwę iperytu siarkowego. Działanie ma podobne do luizytu, wywołuje silne oparzenia na zwierzęcym lub ludzkim ciele. Problemem jest jednak to, że hydroliza iperytu, czyli zjawiska które powoduje utworzenie nowych związków chemicznych w wyniku kontaktu z wodą, przebiega bardzo wolno. Dzięki tej właściwości, iperyt siarkowy może zalegać na dnie Bałtyku przez bardzo długi czas. 

Za nami sporo ciężkich słów, ale trzeba było poruszyć ten wątek. Kiedy będę mówił o bojowych środkach trujących, to w mig pojmiesz, że nie mam na myśli tylko jednego związku chemicznego, a ich całkiem sporą różnorodność, które w różnych kombinacjach stanowią bardzo niebezpieczne toksyny. Teraz jednak drugie zadanie przed Tobą! 

Zadanie

Poniżej znajdziesz wzory chemiczne dla pięciu związków chemicznych, które znajdują się w bojowych środkach trujących. Twoim zadaniem będzie odnalezienie tych wzorów na planszy poniżej.

Przeciągnij znaczniki w odpowiadających wybranym związkom kolorach na pola w taki sposób, aby odnaleźć wzór chemiczny każdego z pięciu związków. Znaczniki przypisane do jednego wzoru (w jednym kolorze) muszą ze sobą sąsiadować i tworzyć linię łamaną.

Wzory:

• Iperyt siarkowy – C4H8Cl2S
• Difenylochloroarsyna – C12H10AsCl
• Adamsyt – C12H9AsClN
• Fosgen – COCl2
• Cyjanowodór – HCN

Jeśli myślisz, że prawidłowo rozwiązałeś zadanie kliknij przycisk Sprawdź u dołu planszy i przejdź do kolejnego zadania.