[Mia] Przeglądaliśmy wyniki Twoich misji, i zorientowaliśmy się, że wszystkie zostały ukończone perfekcyjnie. Bez żadnego błędu!
[Eliza] Ta młodzieńcza werwa. Jestem z Ciebie bardzo dumna, wiesz?
[Wiktor] Myślałem, że tylko u mnie poszło Ci tak świetnie. Widać jednak, że udało Ci się przerosnąć oczekiwania każdego Fundatora.
[Wszyscy] Dziękujemy za Twoją pomoc!
[Wiktor]No A teraz jesteśmy Ci winni wyjaśnienia.
[Eliza] Brawo Wiktorze, sam wyszedłeś z inicjatywą. Myśłałam, że jesteś pod tym względem najbardziej sceptyczny.
[Wiktor] Byłem, zanim zobaczyłem wyniki. Taki sukces to nie może być przypadek, powinniście dobrze o tym wiedzieć.
[Mia] Widzisz, chodzi o to, że my tak naprawdę pochodzimy z roku 2048. Nie, to nie jest żaden żart. Przybyliśmy tu z przyszłości, przy pomocy maszyny do podróży w czasie.
[Tola] Dość eksperymentalnej maszynie, której mogliśmy użyć tylko jeden raz. zdecydowaliśmy się przenieść tutaj, gdzie wydawało nam się, że możemy zdziałać jak najwięcej dla Bałtyku.
[Klemens] Naukowcy wspominali jednak coś o liniach czasu i zaburzeniach czasoprzestrzeni. Nie pamiętam o co dokładnie chodziło, po prostu musieliśmy uważać na to, aby nasze czyny nie zmieniły za bardzo przyszłości. Mieliśmy się nie wychylać i nie działać aktywnie w przeszłości, w twoim czasie.
[Eliza] I to co udało nam się tu. Nie, wróć, to co TOBIE udało się tu osiągnąć, przerosło nasze wszelkie przewidywania. Tak naprawdę, jedyne co nam pozostało, to powrót do naszych czasów.
[Mia] Wiemy, że zostawiamy wiedzę o Bałtyku w najlepszych możliwych rękach.
[Klemens] Jest jeszcze tylko jedna sprawa…
[Wiktor] Chodzi bowiem o to, że w naszych czasach nie wiemy, kto jest założycielem naszej Fundacji. Wiemy tylko to, że ta prawdopodobnie powstała w roku 2028.
[Tola] Wierzymy, że ta niewiedza ma coś wspólnego z naszą podróżą w teczasy. I z Twoim wynikiem.
[Eliza] Wierzymy, że to Ty zostaniesz założycielem Fundacji w przyszłości.
[Mia] Jesteś idealną osobą do tego!
[Tola] Nie może być inaczej!
[Wiktor] Tylko to wydaje się racjonalnym wyjaśnieniem. A Twoja tożsamość została ukryta, aby nasze przyszłe ja nigdy się nie spotkały, co mogłoby zaburzyć linię czasu.
[Klemens] Pamiętaj jednak, że to Twoja decyzja. Powierzamy przyszłość w Twoje ręce. A teraz czas już na nas. Pora wrócić do domu.
[Eliza] Dziękujemy za wszystko, co udało Ci się dla nas zrobić.