Eliza przeniosła się do 2028 roku bez słowa. Na początku nie było pewne czy jej działania zmienią przyszłość. Fundacja bowiem powstała dopiero po roku od jej skoku w czasie. Ten Rok przerwy Eliza wykorzystała jednak bardzo aktywnie. Zamiast założyć Fundację na własną rękę, postanowiła najpierw znaleźć osoby, które będą wspierać ją w jej inicjatywie. Eliza wiele podróżowała, nie tylko po Polsce. Rozmawiała z każdym, kto chciał z nią rozmawiać. Poszerzała swoją wiedzę i sporządzała notatki. Kiedy była gotowa, założyła Fundację. Nigdy jednak nie podała swojego prawdziwego imienia w żadnym z dokumentów. Jako pseudonimu używała łacińskiego słowa “Balteus”. Organizacja Fundacji pod wodzą Balteus była bardzo swobodna, a jej biuro było miejscem tak przytulnym, że wielu Fundatorów wolało często działać zdalnie z siedziby Fundacji, niż wychodzić na aktywne misje w terenie.
